Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

красаць, ; незак.

Высякаць агонь крэсівам.

|| аднакр. красануць, .

красворд, , м.

Гульня-задача, у якой фігуру з перакрыжаванымі радамі клетак патрэбна запоўніць літарамі так, каб па вертыкалях і гарызанталях атрымаліся патрэбныя словы.

|| прым. красвордны, .

красіць, ; незак. (разм.).

Рабіць прыгожым, упрыгожваць.

  • Ёлку красяць гірлянды.
  • Хвароба не красіць чалавека.

краска, , ж. (разм.).

Палявая кветка.

  • На лузе багата красак.

|| памянш. красачка, .

|| прым. красачны, і краскавы, .

краснуха, , ж.

Заразная дзіцячая хвароба, якая суправаджаецца чырванаватай высыпкай на целе.

|| прым. краснушны, .

красны, (нар.-паэт.).

Прыгожы.

  • Не радзіся к., а радзіся шчасны (з нар.).

красоўкі, , ж.

Лёгкі спартыўны абутак.

|| прым. красовачны, .

красун, , м. (разм.).

Тое, што і прыгажун.

|| памянш. красунчык, .

красуня, , ж.

Тое, што і прыгажуня.

красці, ; незак.

Прысвойваць чужое, быць злодзеем.

|| зак. украсці, .

|| наз. крадзеж, , кража, і пакража, .