Verbum

навочны​¹ ✂ прым.

Які надзяваецца на вочы для аховы ад чаго-н.

• Н. шчыток.

навочны​², ✂ (разм.).

Тое, што і наглядны.

• Навочная агітацыя.

навошта, прысл.

Тое, што і нашто.

навугольнік, ✂, м.

1. Лінейка ў выглядзе трохвугольніка, пры дапамозе якой вычэрчваюцца прамыя вуглы і праводзяцца перпендыкулярныя лініі.

2. Накладка для замацавання або аздаблення вуглоў (рамы, скрыні і пад.).

навугольны, ✂.

Які знаходзіцца на вуглу.

• Навугольная вежа.

навудзіць, ✂; зак.

Налавіць вудай.

• Н. акунёў.

|| незак. навуджваць, ✂.

навука, ✂, ж.

1. Сістэма ведаў аб заканамернасцях развіцця прыроды, грамадства і мыслення, а таксама асобная галіна гэтых ведаў.

   • Гуманітарныя навукі.

2. толькі адз. Павучанне, настаўленне, урок.

   • Гэта будзе навукай на ўсё жыццё.

3. толькі адз. Навыкі, веды, якія чалавек атрымлівае ў выніку свайго навучання або жыццёвага вопыту.

   • Гэтая справа патрабуе навукі.

4. толькі адз. Навучанне, вучоба (разм.).

   • Хлопец здатны да навукі.

|| прым. навуковы, ✂.

навуказнавец, ✂, м.

Спецыяліст па навуказнаўству.

навуказнаўства, ✂, н.

Галіна ведаў, якая вывучае заканамернасці функцыяніравання і развіцця навукі, структуру і дынаміку навуковай дзейнасці, узаемадзеяння навукі з другімі сферамі матэрыяльнага і духоўнага жыцця грамадства.

|| прым. навуказнаўчы, ✂.

навукападобны, ✂.

Які мае толькі знешнія адзнакі навуковасці.

|| наз. навукападобнасць, ✂.