навука, , ж.

  1. Сістэма ведаў аб заканамернасцях развіцця прыроды, грамадства і мыслення, а таксама асобная галіна гэтых ведаў.

    • Гуманітарныя навукі.
  2. толькі адз. Павучанне, настаўленне, урок.

    • Гэта будзе навукай на ўсё жыццё.
  3. толькі адз. Навыкі, веды, якія чалавек атрымлівае ў выніку свайго навучання або жыццёвага вопыту.

    • Гэтая справа патрабуе навукі.
  4. толькі адз. Навучанне, вучоба (разм.).

    • Хлопец здатны да навукі.

|| прым. навуковы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)