Verbum

кранштэйн, ✂, м.

Выступ або ўмацаваная ў сцяне касая падпорка для падтрымкі балкона, карніза і пад.

• Аконны карніз на кранштэйнах.

крап, ✂, м.

1. Дробныя, іншага колеру плямкі, пырскі на чым-н.

   • Белы мармур з шэрым крапам.

2. Расфарбоўка ў выглядзе дробных кропель (на сарочцы ігральнай карты, абрэзе кнігі і пад.).

   • Кніга з чырвоным крапам.
   • Шулерскі к. (умоўная паметка на сарочцы ігральнай карты).

|| прым. крапавы, ✂.

крапаць, ✂; незак.

1. Падаць дробнымі кроплямі (пра дождж).

   • Стаў к. дождж.

2. Пакрываць крапам што-н.

   • К. чарнілам на паперу.

|| наз. крапанне, ✂.

крапеж, ✂, м., зб. (спец.).

1. Матэрыял (стойкі, шчыты і пад.) для мацавання горных вырабатак.

2. Дэталі для змацавання чаго-н. (балты, заклёпкі).

|| прым. крапежны, ✂.

• К. лес.

крапіва, ✂, ж.

Травяністая расліна сямейства крапіўных з тонкімі пякучымі валаскамі на сцябле і лісці. Нарваць крапівы.

|| прым. крапіўны, ✂.

○

• Крапіўная ліхаманка — тое, што і крапіўніца (у 1 знач.).

крапіла, ✂, м.

Пэндзаль для апырсквання свянцонай вадой пры царкоўных абрадах.

крапільніца, ✂, ж.

Пасудзіна для свянцонай вады, у якую мачаюць крапіла.

крапільшчык, ✂, м.

Горнарабочы, які працуе на крапежных работах.

крапіна, ✂, ж.

Пляма іншага колеру на чым-к.

• Матэрыял у крапіны.

|| памянш. крапінка, ✂.

крапіўнік, ✂, м.

1. Стракаты матылёк, вусені якога жывуць на крапіве.

2. Зараснік крапівы.