Verbum

адшука́ць, ✂; зак.

Знайсці, выявіць пасля пошукаў.

• А. патрэбную рэч.

|| незак. адшукваць, ✂.

|| наз. адшуканне, ✂ і адшукванне, ✂.

адшуме́ць, ✂; зак.

Скончыць шумець.

• Адшумелі дажджы.
• Адшумела вайна (перан. скончылася, прайшла).

адшчапе́нец, ✂, м. (неадабр.).

Той, хто адкалоўся, адышоў ад калектыву, ад свайго грамадскага асяроддзя.

|| ж. адшчапенка, ✂.

адшчапе́нства, ✂, н. (неадабр.).

Адкол, адыход ад калектыву, ад свайго грамадскага асяроддзя.

адшчапі́цца, ✂; зак.

1. Аддзяліцца, адкалоцца.

   • Лучына адшчапілася.

2. Адкрыцца (пра кручок, зашчапку).

3. Адшпіліцца (пра што-н. прышпіленае, зашпіленае).

   • Адшчапілася брошка.

|| незак. адшчэплівацца, ✂ і адшчапляцца, ✂.

адшчапі́ць, ✂; зак.

1. Аддзяліць, адкалоць.

   • А. трэску.

2. Адкінуць кручок, зашчапку; адчыніць, адкрыць.

   • А. кручок.

3. Адшпіліць, адняць прышчэпленае.

   • А. шпільку.

|| незак. адшчэпліваць, ✂ і адшчапляць, ✂.

|| наз. адшчэпліванне, ✂, адшчаплянне, ✂ і адшчапленне, ✂.

адшчыпну́ць, ✂; зак.

Шчыпком аддзяліць, адарваць.

• А. скарыначку хлеба.
• А. яблык.

|| незак. адшчыпваць, ✂.

адшы́ць, ✂; зак. (разм.).

1. Скончыць шыць.

2. Адрабіць шыццём.

   • А. за доўг.

3. Прымусіць спыніць заляцанні (разм.).

   • А. кавалера.

|| незак. адшываць, ✂.

адыге́йцы, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае карэннае насельніцтва Адыгеі, што ўваходзіць у Расійскую Федэрацыю.

|| ж. адыгейка, ✂.

|| прым. адыгейскі, ✂.

адыгра́цца, ✂; зак.

1. Выйграць пасля пройгрышу; адыграць (у 1 знач.).

   • Каманда хацела а.

2. перан. Умела выйсці з няёмкага становішча (разм.).

   • А. жартам.

|| незак. адыгрывацца, ✂.

|| наз. адыгрыш, ✂.