Verbum

ад’ю́нкт, ✂, м.

1. Аспірант вышэйшых ваенна-вучэбных устаноў.

2. У дарэвалюцыйнай Расіі і ў Заходняй Еўропе: малодшая навуковая пасада ў некаторых навуковых установах, а таксама асоба, якая займае гэту пасаду.

ад’юнкту́ра, ✂, ж.

Падрыхтоўка, якую праходзяць ад’юнкты; сістэма такой падрыхтоўкі.

• Скончыць ад’юнктуру.

ад’юта́нт, ✂, м.

Афіцэр пры ваенным начальніку для выканання службовых даручэнняў або штабной работы.

|| прым. ад’ютанцкі, ✂.

ае́р, ✂, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства ароідных з доўгім мечападобным лісцем і паўзучым карэнішчам, з прыемным вострым пахам.

|| прым. аерны, ✂ і аеравы, ✂.

аж, часц.

1. часц. Ужыв. як узмацненне ў знач. нават.

   • Аж крыкнуў ад радасці.

2. часц. Падкрэслівае інтэнсіўнасць далейшай часткі паведамлення.

   • Дайшоў аж да самога міністэрства.

3. злуч. уступальны. Выражае выніковыя адносіны і ўзмацняе іх; так, што нават.

   • Машыны так гулі, аж вокны звінелі.

◊

• Аж чорна — вельмі многа.

• Ягад у лесе аж чорна.

ажарэ́б, ✂, м. (спец.).

1. Роды ў кабыл, асліц, вярблюдзіц.

2. Прыплод кабыл, асліц, вярблюдзіц.

ажно́, часц. і злуч. уступальны. (разм.).

Тое, што і аж.

ажу́р​¹, ✂, м.

1. Скразное вязанне, пляценне.

   • Вязаць ажурам.

2. Лёгкая празрыстая тканіна.

   • Пакрывала з ажуру.

ажу́р​², прысл.

У бухгалтэрыі: такое вядзенне справы, калі кожная аперацыя рэгіструецца неадкладна пасля яе выканання.

◊

• (Усё) у ажуры (разм.) — усё ў парадку, усё як належыць.

ажу́рны, ✂.

Празрысты, тонкі, драбнасеткаваты.

• Ажурная тканіна.
• Ажурная вязь.

◊

• Ажурная работа — пра вельмі тонкую, майстэрскую работу.

|| наз. ажурнасць, ✂.