Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

адыхо́дная, , ж.

Малітва па нябожчыку.

  • Чытаць адыходную.

адыхо́днік, , м. (уст.).

Селянін, які часова ідзе з вёскі на сезонныя работы.

адыхо́дніцтва, , н. (уст.).

Заняткі адыходніка.

  • Працаваць на адыходніцтве.

адыхо́дны, .

  1. гл. адысці.

  2. адыходны промысел (уст.) — часовая, сезонная работа сялян па-за вёскай.

адэкало́н, , м.

Спіртавы раствор пахучых рэчываў, ужыв. як касметычны і гігіенічны сродак.

  • Асвяжыцца адэкалонам.

|| прым. адэкалонны, .

адэкало́ніць, ; незак. (разм.).

Апырскваць адэкалонам.

|| зак. наадэкалоніць, .

|| звар. адэкалоніцца, .

|| зак. наадэкалоніцца, .

адэква́тны, (кніжн.).

Такі, які поўнасцю супадае, роўны чаму-н.

  • Адэкватныя паняцці.

|| наз. адэкватнасць, .

адэкзаменава́ць, ; зак.

Скончыць экзаменаваць.

адэно́іды, , м. (спец.).

Пухлінападобныя разрастанні насаглотачных міндалін.

|| прым. адэноідны, .

адэ́пт, , м. (кніжн.).

Паслядоўнік, прыхільнік якога-н. вучэння.