Verbum

адшпілі́ць, ✂; зак.

1. Адкалоць што-н. прышпіленае.

   • А. бант.

2. Разняць часткі якой-н. зашпількі.

   • А. кнопку.
   • А. папругу.

|| незак. адшпільваць, ✂ і адшпіляць, ✂.

адшпунтава́ць, ✂; зак.

Выбіць, вырваць шпунт; адкрыць.

• А. бочку з квасам.

|| незак. адшпунтоўваць, ✂.

адшпурну́ць, ✂; зак. (разм.).

Шпурнуўшы, адкінуць.

• А. камень.

адшрубава́цца, ✂; зак.

Адкруціцца (пра гайку).

• Адшрубавалася гайка.

|| незак. адшрубоўвацца, ✂.

адшрубава́ць, ✂; зак.

Адкруціць гайку.

|| незак. адшрубоўваць, ✂.

адштабнава́ць, ✂; зак.

Прашыць строчкай; зрабіць шво.

• А. каўнер.

адштукава́ць, ✂; зак. (разм.).

1. Адмыслова зрабіць, вырабіць што-н., надаць чаму-н. закончаны выгляд.

   • А. сабе дом.

2. Аздобіць, размаляваць, упрыгожыць.

   • А. кватэру.

адштурхну́цца, ✂; зак.

1. Упёршыся ў што-н., штуршком аддаліцца, адсунуцца, аддзяліцца ад чаго-н.

   • А. ад берага.

2. перан., ад чаго. Узяць што-н. за адпраўны, зыходны пункт (у разважаннях і пад,).

   • А. ад галоўнай думкі.

|| незак. адштурхвацца, ✂ і адштурхоўвацца, ✂.

адштурхну́ць, ✂; зак.

1. Штуршком аддаліць, адапхнуць каго-, што-н.

2. перан. Сваёй няўважлівасцю, халоднасцю і пад. аддаліць ад сябе каго-н.

   • Сваімі ўчынкамі а. знаёмых.

|| незак. адштурхваць, ✂ і адштурхоўваць, ✂.

адшука́цца, ✂; зак.

Знайсціся, выявіцца пасля пошукаў.

• Прапажа адшукалася.

|| незак. адшуквацца, ✂.