адшчапі́ць, ; зак.

  1. Аддзяліць, адкалоць.

    • А. трэску.
  2. Адкінуць кручок, зашчапку; адчыніць, адкрыць.

    • А. кручок.
  3. Адшпіліць, адняць прышчэпленае.

    • А. шпільку.

|| незак. адшчэпліваць, і адшчапляць, .

|| наз. адшчэпліванне, , адшчаплянне, і адшчапленне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)