Verbum

ручны, ✂.

1. гл. рука.

2. Прызначаны, прыстасаваны для рук.

   • Р. гадзіннік (наручны).
   • Р. багаж (які можна везці пры сабе).

3. Які робіцца рукамі; які прыводзіцца ў дзеянне рукамі.

   • Ручная вышыўка.
   • Ручная граната (для кідання рукой).
   • Р. набор (друкарскі).

4. Пра работу, падлікі: не аўтаматычны (спец.).

   • Ручныя вылічэнні.

5. Пра звера, птушку: прыручаны, які прывык да чалавека.

   • Ручная вавёрка.
   • Р. арол.

○

• Ручны продаж — 1) гандаль з рук; 2) у аптэцы; продаж без рэцэптаў.

ручыць, ✂; безас.; незак. (разм.).

Удавацца, везці, шчасціць.

• Мне не ручыць у гульні на грошы.

рушыцца, ✂; зак. і незак.

1. зак. Скрануцца з месца, пачаць рух.

   • Р. з месца.

2. зак. Накіравацца куды-н.

   • Р. ў паход.
   • За кароткі час будаўніцтва значна рушылася наперад (перан. атрымала далейшае развіццё).

3. незак. Тое, што і рухацца.

   • Ніхто не рушыцца з месцаў.

рушыць, ✂; зак. і незак.

1. Пачаць рух; накіравацца куды-н.

   • Трактар рушыў з месца.
   • Атрад рушыў да лесу.
   • Калгас за апошнія гады значна рушыў наперад (перан. атрымаў далейшае развіццё).

2. Тое, што і рухацца (у 1 знач.).

   • Ужо рушыць вясна.

3. Прымусіць (-мушаць) рухацца каго-, што-н.; адправіць каго-, што-н. куды-н.

   • Р. каня з месца.
   • Р. войска ў бой.

4. (звычайна з адмоўем), каго-чаго. Чапаць, закранаць (разм.).

   • Гэтага чалавека не рушце, ён тут ні пры чым.

рыал, ✂, м.

Грашовая адзінка ў Іране і ў некаторых іншых краінах.

рыб...

Першая частка складаных слоў са знач. рыбны, напр. рыбінспекцыя, рыбнагляд.

рыба, ✂, ж.

1. Вадзяная пазваночная жывёліна з канечнасцямі ў выглядзе плаўнікоў, якая дыхае жабрамі.

   • Касцявыя рыбы.
   • Драпежная р.
   • Рачная, марская р.
   • Біцца як р. аб лёд (пакутліва шукаць выйсце з цяжкага становішча; разм.).
   • Як р. у вадзе адчуваць сябе дзе-н. (натуральна, проста, добра; разм.).
   • У каламутнай вадзе рыбу лавіць (перан. мець выгаду, карыстаючыся няяснасцю абставін; разм. неадабр.).

2. Частка тушы (тушкі) такой жывёліны, якая ўжыв. ў ежу.

   • Смажаная, вэнджаная, салёная р.
   • Р. пад марынадам.

|| памянш. рыбка, ✂.

|| прым. рыбны, ✂ і рыбін, ✂.

• Рыбная лоўля.
• Рыбная прамысловасць.
• Рыбныя катлеты.
• Рыбны дзень (у які гатуюцца рыбныя, а не мясныя стравы).
• Рыбіна луска.
• Рыбін тлушч (вадкі тлушч з печані трасковых рыб).

рыба...

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) які мае адносіны да рыбы, яе лоўлі, да развядзення, апрацоўкі рыбы, напр. рыбаапрацоўка, рыбаахова, рыбагадавальнік, рыбагаспадарка, рыбаедны, рыбалакацыя, рыбапрамысловы;
• 2) які мае адносіны да рыбы (у 2 знач.), да рыбных прадуктаў, напр. рыбавяндлярны, рыбазасольны, рыбакансервы, рыбамаразільны, рыбапрадукты.

рыбавод, ✂, м.

Спецыяліст па рыбаводству.

рыбаводства, ✂, н.

Развядзенне рыб у вадаёмах як галіна народнай гаспадаркі, гаспадарчай дзейнасці.

|| прым. рыбаводчы, ✂ і рыбаводны, ✂.