Verbum

вытыркнуцца, ✂; зак. (разм.).

Высунуцца, паказацца адкуль-н. знутры.

• В. з акопа.

|| незак. вытыркацца, ✂.

вытыркнуць, ✂; зак. (разм.).

Выставіць, высунуць за межы чаго-н.

• Утварыць выступ.
• Паплавок вытыркнуў з воды.

|| незак. вытыркаць, ✂.

выхавальнік, ✂, м.

Той, хто выхоўвае або выхаваў каго-н.

• Школьны в.

|| ж. выхавальніца, ✂.

|| прым. выхавальніцкі, ✂.

выхаванец, ✂, м.

Той, хто выхоўваецца ці навучаецца дзе-н.

• В. Беларускага універсітэта.
• В. сувораўскага вучылішча.

|| ж. выхаванка, ✂.

выхаванне, ✂, н.

1. гл. выхаваць.

2. Навыкі паводзін, прывітыя сям’ёй, школай, асяроддзем, якія праяўляюцца ў грамадскім і асабістым жыцці.

   • Добрае в.

выхаваны, ✂.

Які выдзяляецца добрым выхаваннем, умее добра паводзіць сябе.

• Выхаваныя дзеці.
• В. чалавек.

|| наз. выхаванасць, ✂.

выхавацель, ✂, м.

Тое, што і выхавальнік.

|| ж. выхавацелька, ✂.

выхаваць, ✂; зак.

1. каго (што). Вырасціць, даўшы адукацыю, навучыўшы паводзіць сябе.

   • В. дзяцей.
   • В. кадры інтэлігенцыі.

2. Шляхам сістэматычнага ўздзеяння, уплыву сфарміраваць чый-н. характар.

   • В. мужнага барацьбіта.

3. што ў кім. Прывіць што-н. каму-н., усяліць што-н. у каго-н.

   • В. у дзецях любоў да радзімы.

|| незак. выхоўваць, ✂.

|| наз. выхаванне, ✂.

• В. дзяцей.
• В. волі.
• Узяць на в.

|| прым. выхаваўчы, ✂.

• Выхаваўчая работа.
• В. працэс.
• В. сродак.

выхад, ✂, м.

1. гл. выйсці.

2. З’яўленне на сцэне дзеючай асобы.

3. Месца, праз якое выходзяць.

   • Нара мае два выходы.
   • Запасны в.

4. перан. Спосаб выйсця з якога-н. становішча.

5. Колькасць вырабленага прадукту (спец.).

   • В. круп першым гатункам.

|| прым. выхадны, ✂.

• Выхадная роля (нязначная, другарадная роля ў тэатральным прадстаўленні).
• В. прадукт.

выхадзец, ✂, м.

1. Прышэлец, перасяленец з іншай краіны.

   • В. з Іспаніі.

2. Той, хто перайшоў з аднаго сацыяльнага асяроддзя ў другое.

   • В. з сялян.