выхаваць, ; зак.

  1. каго (што). Вырасціць, даўшы адукацыю, навучыўшы паводзіць сябе.

    • В. дзяцей.
    • В. кадры інтэлігенцыі.
  2. Шляхам сістэматычнага ўздзеяння, уплыву сфарміраваць чый-н. характар.

    • В. мужнага барацьбіта.
  3. што ў кім. Прывіць што-н. каму-н., усяліць што-н. у каго-н.

    • В. у дзецях любоў да радзімы.

|| незак. выхоўваць, .

|| наз. выхаванне, .

  • В. дзяцей.
  • В. волі.
  • Узяць на в.

|| прым. выхаваўчы, .

  • Выхаваўчая работа.
  • В. працэс.
  • В. сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)