выхавальнік, , м.

Той, хто выхоўвае або выхаваў каго-н.

  • Школьны в.

|| ж. выхавальніца, .

|| прым. выхавальніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)