Verbum

расшукаць, ✂; зак.

Знайсці пасля пошукаў.

• Р. прапаўшую кнігу.

|| незак. расшукваць, ✂.

|| наз. расшукванне, ✂.

расшумецца, ✂; зак. (разм.).

1. Пачаць моцна шумець.

   • Лес расшумеўся.

2. перан. Пачаць моцна крычаць, спрачацца.

   • Дзеці расшумеліся.

расшчабёнка, ✂, ж.

1. гл. расшчабяніць.

2. Дробны шчэбень.

   • Засыпаць брук расшчабёнкай.

расшчабяніць, ✂; зак. (спец.).

Раздрабніць, ператварыць у шчэбень.

• Р. камень.

|| незак. расшчабеньваць, ✂.

|| наз. расшчабёнка, ✂ і расшчабеньванне, ✂.

расшчабятацца, ✂; зак.

1. Пачаць моцна шчабятаць (пра птушак).

   • Ластаўкі расшчабяталіся.

2. перан. Хутка загаварыць, зашчабятаць (звычайна пра дзяцей).

   • Дзеці расшчабяталіся.

расшчадрыцца, ✂; зак.

Праявіць шчодрасць, стаць шчодрым.

|| незак. расшчадрацца, ✂.

расшчаміцца, ✂; зак.

Разняцца, расчапіцца (пра што-н. сашчэмленае).

• Пальцы расшчаміліся.

|| незак. расшчамляцца, ✂ і расшчэмлівацца, ✂.

расшчаміць, ✂; зак.

Разняць, расчапіць сашчэмленае.

• Р. зубы.

|| незак. расшчамляць, ✂ і расшчэмліваць, ✂.

расшчапіцца, ✂; зак.

1. Раскалоцца, раздзяліцца на часткі.

   • Палена лёгка расшчапілася.

2. Разняцца, раз’яднацца.

   • Зубы расшчапіліся.

3. Раздрабіцца, распасціся на часткі (спец.).

   • Валакно расшчапілася.

4. Раскласціся на часткі ў выніку хімічнай рэакцыі (спец.).

   • Эфір расшчапіўся.

5. Распасціся (аб атамах; спец.).

|| незак. расшчапляцца, ✂ і расшчэплівацца, ✂.

|| наз. расшчапленне, ✂.

расшчапіць, ✂; зак.

1. Раскалоць, раздзяліць на часткі, шчапаючы.

   • Маланка расшчапіла сасну.

2. Разняць, раз’яднаць.

   • Р. пальцы.

3. Раздрабіць, заставіць распасціся на часткі (спец.).

   • Р. валакно.

4. Раскласці на часткі пры дапамозе хімічнай рэакцыі (спец.).

   • Р. эфір.

5. Раздзяліць на часткі, заставіць распасціся на часткі (спец.).

   • Р. атам.

|| незак. расшчапляць, ✂ і расшчэпліваць, ✂.

|| наз. расшчапленне, ✂.