Verbum

выпарына, ✂, ж.

Пот, які выступае на целе (звычайна ў хворага пасля гарачкі).

• Пакрыцца выпарынай.

выпарыцца, ✂; зак.

1. Ператварыцца ў пару.

   • Вада выпарылася.

2. (7 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Знікнуць, прапасці (разм.).

   • Радасць умомант выпарылася.

3. Папарыцца.

   • В. ў лазні.

|| незак. выпарацца, ✂ і выпарвацца, ✂.

|| наз. выпарэнне, ✂.

выпарыць, ✂; зак.

1. Ператварыць у пару.

   • В. вадкасць.

2. Згусціць, ачысціць, ператвараючы лішнюю вільгаць у пару.

   • В. соль (здабыць з салёнай вады).

3. Добра папарыць веткам у лазні.

4. Парай знішчыць або ачысціць.

   • В. дзежку.
   • В. прусакоў.

|| незак. выпараць, ✂ і выпарваць, ✂.

|| наз. выпарэнне, ✂ і выпарванне, ✂.

выпарэнне, ✂, н.

1. гл. выпарыцца, -ць.

2. мн. (выпарэнні, -яў). Рэчыва, якое выпараецца.

   • Шкодныя выпарэнні.

выпас, ✂, м.

Месца, дзе пасуць жывёлу, паша.

• Лугавы в.

|| прым. выпасны, ✂.

выпасвіцца, ✂; зак.

Адкарміцца на пашы.

• Цяляты выпасвіліся.

|| незак. выпасвацца, ✂.

выпасвіць, ✂; зак.

1. Адкарміць на пашы.

   • В. авечкі.

2. Патравіць выпасам.

   • В. сенажаць.

3. Зарабіць пасьбой (разм.).

   • Выпасвіў шмат грошай.

|| незак. выпасваць, ✂.

выпасці, ✂; зак.

1. Вываліцца, упасці адкуль-н.

   • Пісьмо выпала з кнігі.
   • Люлька выпала з зубоў.
   • В. з воза.

2. (7 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Знікнуць, страціцца; застацца незаўважаным.

   • Выпала з памяці тая назва.
   • Яго збянтэжанасць не выпала з-пад маёй увагі.

3. Пра ападкі: упасці на зямлю.

   • Уначы выпала раса.
   • Выпаў ранні снег.

4. безас. Дастацца на долю.

   • Аднойчы мне выпала схадзіць у музей.
   • Як выпадзе (як удасца).

5. (1 і 2 ас. не ужыв.). Выдацца.

   • Ураджай выпаў добры.

|| незак. выпадаць, ✂.

выпат, ✂, м. (спец.).

Збіранне вадкасці з крывяносных сасудаў у якой-н. поласці цела пры запаленні.

выпатрабаваць, ✂; зак.

1. Патрабаваннем дабіцца, атрымаць.

   • В. даведку.

2. Прымусіць з’явіцца куды-н. па выкліку.

   • В. сведак у суд.