Verbum

выпасці, ✂; зак.

1. Вываліцца, упасці адкуль-н.

   • Пісьмо выпала з кнігі.
   • Люлька выпала з зубоў.
   • В. з воза.

2. (7 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Знікнуць, страціцца; застацца незаўважаным.

   • Выпала з памяці тая назва.
   • Яго збянтэжанасць не выпала з-пад маёй увагі.

3. Пра ападкі: упасці на зямлю.

   • Уначы выпала раса.
   • Выпаў ранні снег.

4. безас. Дастацца на долю.

   • Аднойчы мне выпала схадзіць у музей.
   • Як выпадзе (як удасца).

5. (1 і 2 ас. не ужыв.). Выдацца.

   • Ураджай выпаў добры.

|| незак. выпадаць, ✂.