выпарэнне назоўнік | ніякі род

  1. гл. выпарыцца, -ць.

  2. множны лік: (выпарэнні, -яў). Рэчыва, якое выпараецца.

    • Шкодныя выпарэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)