Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

адключы́ць, ; зак.

Выключыць, спыніць дзеянне чаго-н., раз’яднаўшы з агульнай сістэмай.

  • А. тэлефон.
  • А. газ.

|| незак. адключаць, .

адклява́ць, ; зак.

Клюючы, аддзяліць, адарваць (пра рыбу).

  • А. чарвяка.

|| незак. адклёўваць, .

адкляпа́ць, ; зак.

  1. Адбіць што-н. прыкляпанае.

    • А. заклёпкі.
  2. Навастрыць.

    • А. касу.

|| незак. адклёпваць, .

адко́рмачны, .

Прызначаны для адкорму.

  • А. пункт.

адко́с, , м.

  1. Адхон, нахільная паверхня гары і пад.

    • А. узгорка.
  2. Бакавая нахільная паверхня дарожнага насыпу.

    • Адкосы дарог.
    • Умацаваць а.
  3. Нахільная паверхня чаго-н., якая ідзе пад вуглом (спец.).

|| прым. адкосны, .

адкрасава́ць, ; зак.

  1. Скончыць красаваць, адцвісці (пра збожжавыя).

    • Жыта адкрасавала.
  2. перан. Паблякнуць, страціць маладосць, прыгажосць.

    • Сваё адкрасавала дзяўчына.

|| незак. адкрасоўваць, .

адкра́сці, ; зак. (разм.).

Украсці тое, што было забрана.

  • А. сена.

|| незак. адкрадваць, .

адкро́іць, ; зак.

Адрэзаць ад цэлага ці кавалка (часцей пра хлеб).

  • А. лусту хлеба.

|| незак. адкройваць, .

адкруці́цца, ; зак.

  1. Раскруціўшыся, аддзяліцца; адшрубавацца.

    • Вяроўка адкруцілася.
    • Адкруцілася гайка.
  2. Ухіліцца, хітра вызваліцца ад чаго-н. (разм.).

    • А. ад паездкі.

|| незак. адкручвацца, .

адкруці́ць, ; зак.

  1. Круцячы, аддзяліць, зняць, адшрубаваць.

    • А. дрот.
    • А. гайку.
    • А. кран.

  • Адкруціць галаву (вушы) каму (разм. незадав.) — пагроза пакараць, расправіцца.

|| незак. адкручваць, .