Verbum

адкаса́ць, ✂; зак. (разм.).

Адвярнуць, апусціць што-н. закасанае.

• А. рукавы.

|| незак. адкасваць, ✂.

адкасі́ць, ✂; зак.

1. Скасіць невялікую частку чаго-н. (ад краю).

   • А. траву ад дарогі.

2. Скончыць касьбу, пакасіць пэўны час.

   • Ён тры дні адкасіў.

3. Разлічыцца, адрабіць на касьбе.

   • А. за доўг.

|| незак. адкошваць, ✂.

адкасну́цца, ✂; зак. (разм.).

Адчапіцца, адстаць, адвязацца.

• Адкасніся ад мяне!
• Калі любіш — ажаніся, а не любіш — адкасніся (прыказка).

адка́тка, ✂, ж.

1. гл. адкаціць.

2. Вываз здабытых карысных выкапняў з забояў і шахтаў (спец.).

   • Падземная а. руды.

|| прым. адкатачны, ✂.

• А. вагон.
• Адкатачныя работы.

адка́тчык, ✂, м.

Горнарабочы, які працуе на адкатцы.

• А. вугалю.

|| ж. адкатчыца, ✂.

|| прым. адкатчыцкі, ✂.

адкаці́цца, ✂; зак.

1. Коцячыся, перамясціцца ў які-н. бок на пэўную адлегласць.

   • Кола адкацілася.
   • Хваля адкацілася ад берага (перан.).

2. перан. Пра войска: хутка адступіць пад націскам праціўніка.

   • Адкаціўся вораг за раку.

|| незак. адкочвацца, ✂.

|| наз. адкат, ✂.

адкаці́ць, ✂; зак.

Коцячы, перамясціць што-н. у іншае месца.

• А. бервяно.

|| незак. адкочваць, ✂.

|| наз. адкат, ✂ і адкатка, ✂.

адкача́ць, ✂; зак.

Вярнуць чалавеку прытомнасць.

• Ледзь адкачалі тапельца.

|| незак. адкачваць, ✂.

адка́шляцца, ✂; зак.

Кашляючы, прачысціць горла, выдаліць макроту.

• Ён адкашляўся і пачаў гаварыць.

|| незак. адкашлівацца, ✂.

адка́шляць, ✂; зак.

Кашляючы, выплюнуць; выдаліць што-н. кашлем.

• А. макроту.

|| незак. адкашліваць, ✂.

|| аднакр. адкашлянуць, ✂.