Verbum

адку́пшчык, ✂, м.

Уладальнік водкупу.

адкусі́ць, ✂; зак.

Аддзяліць зубамі або кусачкамі, шчыпцамі.

• А. хлеба.
• А. кавалак дроту.

|| незак. адкусваць, ✂.

адлаві́ць, ✂; зак.

1. Скончыць лавіць.

2. Злавіць, вылавіць (спец.).

   • А. шмат рыбы.

|| незак. адлоўліваць, ✂.

|| наз. адлоўліванне, ✂ і адлоў, ✂.

адлажы́ць, ✂; зак.

Тое, што і адкласці (у 1 і 2 знач.).

адлама́цца, ✂; зак.

Ломячыся, зламаўшыся, адпасці.

• Ручка дзвярэй адламалася.

|| незак. адломлівацца, ✂ і адломвацца, ✂.

адлама́ць, ✂; зак.

Ломячы, зламаўшы, аддзяліць.

• А. кавалак хлеба.

|| незак. адломліваць, ✂ і адломваць, ✂.

адле́гласць, ✂, ж.

Прастора, якая раздзяляе два пункты, прамежак паміж чым-н.

• Велізарная а. раздзяляе нас.
• Трымаць на адлегласці (таксама перан. не дапускаць блізкасці, збліжэння з кім-н.).

адле́глы, ✂.

Аддалены (у прасторы, часе, па ступені развіцця).

адле́гчы, ✂; зак.

1. Знікнуць, перастаць адчувацца (пра трывогу, боль і пад.).

   • Боль ад сэрца адлёг.
   • Сэрца не камень, адляжа (прыказка).
   • На душы адлягло (безас.).

2. Спасці, паменшаць (пра холад, мароз).

   • Мароз адлёг.
   • Пад раніцу адлегла, пацяплела (безас.).

|| незак. адлягаць, ✂.

адле́жацца, ✂ і адляжа́цца, ✂; зак. (разм.).

Паляжаўшы, адпачыць, аднавіць сілы, акрыяць (пасля хваробы, стомы і пад.).

• Адляжаўся ў бальніцы, паправіўся.

|| незак. адлежвацца, ✂.