Verbum

адле́жаць, ✂ і адляжа́ць, ✂; зак.

1. Лежачы доўга або ў нязручнай позе, выклікаць зняменне якой-н. часткі цела.

   • А. руку.
   • А. бакі.

2. Хварэючы, праляжаць пэўны час у пасцелі (разм.).

   • Адляжаў тыдзень у бальніцы.

|| незак. адлежваць, ✂.

адле́зці, ✂; зак. (разм.).

Перастаць чапляцца, адчапіцца.

• Адлезь ты ад яго!

адле́таваць, ✂; зак. (разм.).

Пражыць, перажыць лета.

адлётаць, ✂; зак.

1. Скончыць лётаць.

   • Ён сваё адлётаў.

2. Прабыць у авіяцыі, пралётаць пэўны час (разм.).

   • Дзесяць гадоў адлётаў.

адлётны, ✂.

1. Які адлятае на новае месца; пералётны.

   • Адлётныя птушкі.

2. Перыяд, у які птушкі адлятаюць у вырай.

   • Набліжаецца а. час.

адлі́га, ✂, ж.

Пацяпленне зімой (ранняй вясной) пасля марозу (з тэмпературай вышэй нуля).

• Цёплы вецер прынёс адлігу.

|| прым. адліжны, ✂.

адліне́іць, ✂; зак.

Аддзяліць лініяй (лініямі)

• А. палі ў сшытку.

|| незак. адлінейваць, ✂.

адлі́пнуць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і адляпіцца.

• Марка адліпла.

|| незак. адліпаць, ✂.

адлітава́цца, ✂; зак. (уст.).

Тое, што і адпаяцца.

|| незак. адлітоўвацца, ✂.

адлітава́ць, ✂; зак. (уст.).

Тое, што і адпаяць.

|| незак. адлітоўваць, ✂.