адкруці́ць, ✂; зак.

  1. Круцячы, аддзяліць, зняць, адшрубаваць.

    • А. дрот.
    • А. гайку.
    • А. кран.

◊

  • Адкруціць галаву (вушы) каму (разм. незадав.) — пагроза пакараць, расправіцца.

|| незак. адкручваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)