Verbum

звастрыць, ✂; зак.

1. Зрэзаць, знішчыць няроўнасці тачыльным інструментам.

   • З. няроўнасці на лязе.

2. Пра нож і іншую прыладу: зрабіць тонкім, вузкім ад доўгага ўжывання.

|| незак. звострываць, ✂.

звацца, ✂; незак.

Насіць імя, называцца.

• Гэты курорт завецца Сочы.
• Каб людзьмі з., трэба людзьмі быць (прыказка).

зваць, ✂; незак.

1. Голасам, сігналам прасіць наблізіцца.

   • З. на дапамогу.

2. Запрашаць куды-н.

   • З. у госці.

3. Называць.

   • Яго звалі Міхасём.

|| зак. пазваць, ✂.

зведаць, ✂; зак.

1. Атрымаць звесткі аб чым-н., пазнаць што-н.

   • З. невядомае.

2. Спазнаць на вопыце, перажыць.

   • З. многа гора.

|| незак. зведваць, ✂.

звезці, ✂; зак.

1. Возячы, даставіць куды-н., перавезці (пра ўсё, многае).

   • З. каменне ў кучу.
   • З. хлеб з поля.

2. Везучы, перамясціць зверху ўніз.

   • З. воз з гары.

3. Ад’язджаючы, непрыметна ўзяць з сабой і адвезці куды-н.

   • Паехаў і кнігу звёз.

|| незак. звозіць, ✂.

|| наз. звоз, ✂.

звекаваць, ✂; зак.

Пражыць век дзе-н., у якім-н. стане.

• Ён так і звекаваў бабылём.

звеку, прысл.

З даўніх часоў, спрадвеку.

• Ён з. глухі.

звеннявы, ✂.

1. гл. звяно.

2. Кіраўнік звяна (у 3 знач.).

   • Нарада звеннявых.

|| ж. звеннявая, ✂.

звер, ✂, н.

1. Дзікая, звычайна драпежная жывёліна.

   • Пушны з.

2. перан. Пра вельмі злога, жорсткага чалавека.

|| памянш. звярок, ✂.

|| зб. звяр’ё.

|| прым. звярыны, ✂.

• Звярыныя сляды.
• З. страх (надзвычай моцны).
• З. арнамент (з адлюстраваннем жывёл).

звера...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. які мае адносіны да звера, звяроў, такі, як у звера, звяроў, напр. зверабойны, звералоў, зверападобны;
2. які мае адносіны да зверагадоўлі, напр. зверагаспадарка, зверапітомнік, звераферма.