Verbum

звадыяш, ✂, м. (разм.).

Зводнік, падбухторшчык.

|| ж. звадыяшка, ✂.

|| прым. звадыяцкі, ✂.

зважаць, ✂; незак.

Звяртаць увагу на каго-, што-н., надаваць значэнне каму-, чаму-н.

• Ён ні на што не зважае.

◊

• Зважай! — каманда, якая азначае: стаяць навыцяжку, нерухома.

зважыць​¹, ✂; зак.

Вызначыць вагу каго-, чаго-н. або адважыць пэўную колькасць чаго-н.

• З. тавар.
• З. паўкілаграма цукру.

|| звар. зважыцца, ✂.

зважыць​², ✂; зак. (разм.).

Зрабіць уступку, уважыць.

• Умей з. малодшаму.

|| незак. зважаць, ✂.

звазіць, ✂; зак.

Адвезці і прывезці назад.

• З. дзіця да доктара.

звалачы, ✂; зак. (разм.).

1. Цягнучы, зняць з чаго-н.

   • З. мех з воза.

2. Валочачы, знесці ў адно месца.

   • З. галлё ў кучу.

3. Знесці куды-н. далёка.

   • Дзеці звалаклі граблі.

|| незак. звалакаць, ✂.

звалачыся, ✂; зак. (разм.).

1. Сысці куды-н.

   • Карова кудысьці звалаклася.

2. Сысціся адусюль, сабрацца ў адно месца.

   • Прадстаўнікі навакольных вёсак звалакліся на сход у Жарнасекі.

зваліцца​¹, ✂; зак.

1. гл. валіцца.

2. Захварэўшы, злегчы ў ложак (разм.).

   • Доўгі час дрэнна адчуваў сябе і, нарэшце, зваліўся.

◊

• Гара з плячэй звалілася (разм.) — пра вызваленне ад вялікіх клопатаў, цяжкіх перажыванняў,

|| незак. звальвацца, ✂.

зваліцца​², ✂; зак.

Атрымацца ў выніку валення (пра вырабы з воўны).

• Сукно добра звалілася.

звалка, ✂, ж.

Месца, куды выкідаюць, звальваюць што-н.

• Вывезці смецце на звалку.

|| прым. звалачны, ✂.