дзеяслоў | закончанае трыванне
Возячы, даставіць куды-н., перавезці (пра ўсё, многае).
- З. каменне ў кучу.
- З. хлеб з поля.
Везучы, перамясціць зверху ўніз.
- З. воз з гары.
Ад’язджаючы, непрыметна ўзяць з сабой і адвезці куды-н.
- Паехаў і кнігу звёз.
|| незакончанае трыванне:
|| назоўнік:
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)