Verbum

распусціцца, ✂; зак.

1. Раскрыцца, разгарнуцца, пакрыцца лістамі (пра пупышкі, кветкі, лісты).

   • Распусціліся бярозы.

2. Расплесціся, развіцца (пра валасы, што-н. заплеценае).

   • Косы распусціліся.
   • Шкарпэтка распусцілася (раскідалася).

3. Пачаць весці сябе непрыстойна; стаць недысцыплінаваным (разм.).

   • Распусціліся дзеці без бацькі.

4. Перайсці ў вадкі стан.

   • Масла распусцілася на скаварадзе.

5. Разысціся, растварыцца ў вадзе.

   • У халоднай вадзе цукар доўга распускаецца.

|| незак. распускацца, ✂.

|| наз. распусканне, ✂.

распусціць, ✂; зак.

1. Адпусціць (многіх), вызваліўшы ад абавязкаў, вучобы і пад.

   • Р. вучняў на час разводдзя.
   • Р. часовую камісію па прывілеях (ліквідаваць).

2. Развязаць, разгарнуць што-н. звязанае, скручанае, сцягнутае.

   • Р. парусы.
   • Р. косы.
   • Р. парасон.

3. Раскідаць што-н. вязанае.

   • Р. шкарпэткі.

4. Знізіўшы патрабавальнасць, строгасць, садзейнічаць свавольству, зрабіць дуроным, недысцыплінаваным (разм.).

   • Р. дзяцей.

5. Прымусіць растварыцца ў якой-н. вадкасці (разм.).

   • Р. фарбу ў вадзе.

6. Растапіць.

   • Р. масла.

7. Расказаць многім (разм. неадабр.).

   • Р. чуткі.

|| незак. распускаць, ✂.

|| наз. распусканне, ✂ і роспуск, ✂.

распутацца, ✂; зак.

Вызваліцца ад пута.

• Конь распутаўся.

|| незак. распутвацца, ✂.

распутаць, ✂; зак.

Вызваліць ад пута, пугаў.

• Р. каня.

|| незак. распутваць, ✂.

|| наз. распутванне, ✂.

распухлы, ✂.

1. Які распух.

   • Распухлая рука.

2. перан. Які моцна павялічыўся ў памерах (разм. неадабр.).

   • Р. штат.

|| наз. распухласць, ✂.

распухнуць, ✂; зак.

1. Моцна апухнуць; ацячы.

   • Нага распухла.

2. перан. Павялічыцца ў памерах (разм. неадабр.).

   • Папка распухла ад папер.

|| незак. распухаць, ✂.

|| наз. распуханне, ✂.

распушчаны, ✂.

1. Недысцыплінаваны.

   • Р. хлапец.

2. Які свабодна падае, не сабраны разам (пра валасы).

   • Распушчаныя валасы.

|| наз. распушчанасць, ✂.

распыліцца, ✂; зак.

1. Рассеяцца, распырскацца моцным струменем (пра парашок, вадкасць і пад.).

2. перан. Разбіцца, рассеяцца на дробныя групы у многіх месцах.

   • Сілы праціўніка распыліліся.

|| незак. распыляцца, ✂.

|| наз. распыленне, ✂.

распыліць, ✂; зак.

1. Рассеяць, распырскаць моцным струменем (парашок, вадкасць; спец.).

2. перан. каго-што. Раскідаць дробнымі групамі, часткамі па вялікай прасторы.

   • Р. сілы.
   • Р. сродкі.

|| незак. распыляць, ✂.

|| наз. распыленне, ✂ і распыл, ✂.

распыляльнік, ✂, м. (спец.).

Прыбор для рассейвання парашкоў або вадкасцей.