Verbum

зарваць, ✂; зак. (разм.).

1. Тое, што і уварваць (у 1 знач.).

   • З. чужое.

2. Абарваць так, каб нельга было знайсці канца (пра нітку).

   • З. нітку ў матку.

|| незак. зарываць, ✂.

зардзецца, ✂; зак.

Стаць ярка-чырвоным, пачырванець.

• Зардзелася ранішняя зара.
• Зардзеліся шчокі.

заржавелы, ✂.

Пакрыты ржой, ржавы.

• З. дрот.

заржаўлены, ✂.

Заржавелы, ржавы.

• З. цвік.

заржаць, ✂; зак.

Пачаць іржаць.

• Коні заржалі.

зарніца, ✂, ж.

Аддаленая імгненная ўспышка на небе — водбліск маланак далёкай навальніцы.

заробак, ✂, м. (разм.).

Тое, што і заработак.

• Знайшоўся някепскі з.

зародак, ✂, м.

1. У чалавека і жывёл, а таксама ў вышэйшых насенных раслін: арганізм на ранняй ступені свайго развіцця, які жывіцца за кошт матчынага арганізма або пажыўнымі рэчывамі яйцаклеткі.

2. перан. Пачатковы стан, першае праяўленне чаго-н.

   • Ліквідаваць заганную ідэю ў зародку.

|| прым. зародкавы, ✂.

зарок, ✂, м.

Клятвеннае абяцанне не рабіць чаго-н.

• Даць з.

зарплата, ✂, ж. (разм.).

Заработная плата.

• Павышэнне зарплаты.
• Сёння з. (г. зн. выдача заработнай платы).