Verbum

зарунець​¹, ✂; зак.

Зазелянець, пакрыцца рунню.

• Зарунела жыта.

зарунець​², ✂; безас.; зак.

Пачаць рупець.

• Яму зарупела бегчы купацца.

заручка, ✂, ж. (разм.).

Магчымасць атрымаць дапамогу, садзеянне ў якой-н. справе з боку каго-н.

• Мець заручку.

заручыны, ✂.

Абрад аб’яўлення каго-н. жаніхом і нявестай.

• Спраўляць з.

|| прым. заручынны, ✂.

заручыцца​¹, ✂; зак.

Загадзя забяспечыць сабе чыю-н. падтрымку, дапамогу.

• З. падтрымкай сябра.

|| незак. заручацца, ✂.

заручыцца​², ✂; зак.

Дамовіцца аб шлюбе, узяць шлюб.

|| незак. заручацца, ✂.

заручыць, ✂; зак.

Справіць абрад заручын.

• Павіншаваць заручаных (наз.).

|| незак. заручаць, ✂.

|| прым. заручальны, ✂.

зарыва, ✂, н. (разм.).

Тое, што і зарава.

зарыгаць​¹, ✂; зак. (разм.).

Пачаць кашляць скрыпучым гукам.

зарыгаць​², ✂; зак. (разм.).

Запэцкаць ванітамі.

• З. падлогу.