зарунець​2 дзеяслоў | безасабовая форма | закончанае трыванне

Пачаць рупець.

  • Яму зарупела бегчы купацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)