Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

зарубежны, .

Які знаходзіцца за рубяжом, замежны.

  • Зарубежныя краіны.
  • Зарубежныя госці.

зарубіць, ; зак.

Загнуўшы, падшыць краі.

  • З. Хусцінку.

|| незак. зарубліваць, .

|| наз. зарубліванне, і зарубка, .

зарубка, , ж.

  1. гл. зарубіць .

  2. Метка, знак, зробленыя сякерай, нажом і пад. на чым-н., засечка.

    • З. на дрэве.

|| прым. зарубкавы, .

зарубцоўвацца, ; незак.

Тое, што і рубцавацца.

  • Рана зарубцоўваецца.

зарудзець, ; зак. (разм.).

Зрабіцца рудым, зрудзець.

  • Папера ад сонца зарудзела.

заружавелы, .

Які заружавеў, зрабіўся ружовым.

  • Заружавелае неба.

заружавець, ; зак.

Стаць ружовым, паружавець.

  • Неба на ўсходзе заружавела.
  • Шчокі заружавелі.

зарука, , ж.

Залог, гарантыя.

  • З. нашых поспехаў.

|| прым. заручны, .

зарумзаць, ; зак. (разм.).

Пачаць плакаць.

  • Дзіця зарумзала.

зарунелы, .

Пакрыты рунню, зазелянелы.

  • Зарунелыя палі.