заручка, ✂, ж. (разм.).

Магчымасць атрымаць дапамогу, садзеянне ў якой-н. справе з боку каго-н.

  • Мець заручку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)