Verbum

залегчы, ✂; зак.

1. Легчы надоўга.

   • З. ў логава.

2. Размясціцца дзе-н. скрытна.

   • З. ў засаду.
   • З. ў акопах.

3. Размясціцца, памясціцца.

   • Руда залегла на глыбіні двух метраў.
   • Трывога залягла ў сэрцы (запала).

|| незак. залягаць, ✂.

заледзянелы, ✂.

Пакрыты лёдам, абледзянелы.

• Заледзянелыя шыбы.

залежнасць, ✂, ж.

1. Адносіны адной з’явы да другой як выніку да прычыны.

   • З. рыначных цэн ад попыту.
   • У залежнасці ад абставін.

2. Падпарадкаванасць іншым, чужой уладзе, волі.

   • Прыгонная з.
   • Быць у залежнасці.

3. У граматыцы: фармальная падпарадкаванасць аднаго слова ці сказа другому.

   • З. даданага сказа ад галоўнага.

залежны, ✂.

1. Які знаходзіцца ў залежнасці.

   • З. чалавек.
   • Залежныя краіны.

2. Абумоўлены чым-н., які ўтрымлівае ў сабе залежнасць (у 2 знач.).

   • Залежнае становішча.

3. Які выражае залежнасць (у 3 знач. і спец.).

   • Залежнае слова.

4. У граматыцы: які мае адносіны да форм дзеяслова, якія абазначаюць, што суб’ект падвяргаецца дзеянню з боку аб’екта.

   • З. стан.
   • Дзеепрыметнік залежнага стану.

залежы, ✂.

1. Месца залягання карысных выкапняў (спец.).

   • Залежы медзі.

2. Няходкі, заляжалы тавар.

   • На складах залежы тавараў.

|| прым. залежны, ✂.

залезці, ✂; зак.

1. Падняцца, забрацца.

   • З. на дрэва.

2. у што. Увайсці, пранікнуць куды-н. (разм.).

   • З. ў машыну.
   • З. ў ваду.
   • З. ў кішэню.

◊

• Залезці ў доўг — стаць даўжніком каго-н.

|| незак. залазіць, ✂.

залетась, прысл.

Два гады назад.

• Гэта адбылося з.

залеташні, ✂.

Які папярэднічае леташняму, які адбыўся залетась або захаваўся ад пазамінулага года.

• З. год.
• Залеташнія падзеі.

залётнік, ✂, м.

Ахвотнік заляцацца да жанчын.

|| прым. залётніцкі, ✂.

• Залётніцкія паводзіны.

залётны​¹ ✂ прым.

Які выпадкова або ненадоўга заляцеў куды-н.

• Залётная птушка.