Verbum

залом​¹, ✂, м.

1. Заломленае месца на чым-н. або круты выгіб, паварот чаго-н.

   • З. на суку.
   • З. акопа.

2. Зблытаны і заламаны чараўніком пук жытніх сцяблоў, які, па ўяўленню забабонных людзей, мог наклікаць бяду на гаспадара нівы.

   • Заламаць з.

залом​², ✂, м.

Разнавіднасць буйнога і тлустага селядца.

залоўка, ✂, ж.

Сястра мужа.

• З. ў мяне вельмі добрая.

залп, ✂, м.

Адначасовы выстрал з некалькіх гармат, вінтовак.

• Гарматны з. па ворагу.

|| прым. залпавы, ✂.

залпам, прысл.

1. Адначасова з некалькіх гармат, вінтовак.

   • Выстраліць з.

2. перан. Адразу, без перадышкі (разм.).

   • Выпіць з.
   • Расказаць усё з.

залубянелы, ✂ (разм.).

Зацвярдзелы, каляны.

• Залубянелая вопратка.

залупіцца, ✂; зак. (разм.).

1. Адарваўшыся, завярнуцца, загнуцца.

   • Скура каля пазногця залупілася.

2. Агаліцца, падняўшы сукенку, спадніцу, загаліцца.

3. (і і 2 ас. не ўжыв.). Загнуўшыся, падняцца ўгару.

   • Сукенка залупілася.

|| незак. залуплівацца, ✂.

залупіць, ✂; зак. (разм.).

1. Адарваўшы, завярнуць, загнуць.

   • З. скуру на пальцы.

2. Загнуўшы, падняць угору, загаліць.

   • З. спадніцу.

|| незак. залупліваць, ✂.

залупцаваць, ✂; зак. (разм.).

Лупцуючы, давесці да страты прытомнасці або да смерці.

• З. бізуном да непрытомнасці.

залучыць, ✂; зак. (разм.).

Прыцягнуць да ўдзелу ў чым-н., перацягнуць на свой бок.

|| незак. залучаць, ✂.