Verbum

залыгаць, ✂; зак. (разм.).

1. Накінуць што-н. на рогі, шыю (валу, каню), зашмаргнуўшы ці завязаўшы вузлом.

   • З. карову.

2. перан. Уцягнуць у сваю кампанію.

|| незак. залыгваць, ✂.

залыпаць, ✂; зак. (разм.).

Пачаць лыпаць.

• З. вачамі.

залысіна, ✂, ж.

1. Участак галавы ад ілба над скронню, не пакрыты валасамі.

2. Месца на ствале дрэва, дзе садрана кара.

залысіць, ✂; зак.

Счасаць кару ў якім-н. месцы на дрэве; зрабіць залысіну (у 2 знач.).

• З. дрэва.

залюбавацца, ✂; зак.

Любуючыся, заглядзецца.

• З. на заход сонца.

залюляць​¹, ✂; зак.

Давесці да дрымоты, да сну, люляючы.

• З. дзіця.

залюляць​², ✂; зак.

Пачаць люляць.

заляжалы, ✂.

Які доўга ляжаў без выкарыстання, які сапсаваўся ад доўгага ляжання.

• Заляжалае сукно.

заляжацца, ✂; зак.

1. Праляжаць надта доўга. З. ў пасцелі.

   • Такі тавар доўга не залежыцца.

2. Сапсавацца ад доўгага ляжання.

   • Каўбаса заляжалася.

|| незак. залежвацца, ✂.

залямантаваць, ✂; зак.

Пачаць лямантаваць.

• Дзеці залямантавалі пад акном.