Verbum

залатуха, ✂, ж.

Дзіцячая хвароба, якая суправаджаецца агульным знясіленнем, высыпкай на целе і пад.

|| прым. залатушны, ✂.

• Залатушнае дзіця.

залаты, ✂.

1. гл. золата.

2. залаты, -ога, -ыя, -ых, м.

   • Манета з золата, чырвонец.

3. Колеру золата, бліскуча-жоўты.

   • Залатыя валасы.
   • Залатая восень (асенні час, калі лісце жаўцее яркімі адценнямі).

4. перан. Шчаслівы, радасны.

   • З. час.
   • З. век.

5. перан. Цудоўны, выдатны.

   • З. чалавек.
   • Залатыя рукі (умелыя).

6. перан. Дарагі, любімы.

   • Залатыя мае дзеткі.

○

• Залатое сячэнне (спец.) — гарманічная прапорцыя, у якой адна частка адносіцца да другой, як усё цэлае да першай часткі.

◊

• Залатая моладзь — пра моладзь з забяспечаных слаёў грамадства, якая вядзе марнатраўнае жыццё.

• Залатая сярэдзіна — пра спосаб дзеяння, пры якім пазбягаюць крайнасцей, рызыкі, смелых рашэнняў.

• Залатое вяселле (разм.) — пяцідзесяцігоддзе сямейнага жыцця.

• Залатое дно — пра невычэрпную крыніцу багацця, даходу.

залаціста-...

Першая частка складаных слоў са знач. з залацістым адценнем, напр. залаціста-аранжавы, залаціста-белы, залаціста-бліскучы, залаціста-пурпуровы, залаціста-русы, залаціста-рыжы, залаціста-саламяны, залаціста-чырвоны.

залацісты, ✂.

Колеру золата, з бліскуча-жоўтым адлівам.

• Залацістыя зоры.
• Залацістыя валасы.

|| наз. залацістасць, ✂.

залаціцца, ✂; незак.

1. Станавіцца залатым.

   • Жыта залоціцца.

2. Віднецца (пра што-н. залатое, залацістае).

   • У далечыні залоцяцца пяскі.

залаціць, ✂; незак.

1. Пакрываць золатам, пазалотай.

   • З. лыжкі.

2. Асвятляючы, надаваць чаму-н. залацісты колер.

   • Сонца залоціць лес.

|| зак. вызалаціць, ✂ і пазалаціць, ✂.

|| наз. залачэнне, ✂.

|| прым. залацільны, ✂.

залачоны, ✂ і залочаны, ✂.

Пакрыты слоем золата.

• З. купал.

залашчыць, ✂; зак. (разм.).

Стаміць, змучыць ласкамі.

• З. шчаня.

залвіца, ✂, ж.

Мужава сястра.

• З. не сястрыца (з нар.).

залгацца, ✂; зак. (разм.).

Лгучы, зусім заблытацца.