Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

закурыцца​2, ✂; зак.

Пачаць курыцца.

закурыць​1, ✂; зак.

Пакрыць сажай, задыміць, закуродыміць.

|| незак. закурваць, ✂.

закурыць​2, ✂; зак.

  1. што, чаго і без дапаўнення.

    • Запаліць і пачаць курыць. з. люльку.

  2. Стаць курцом.

    • Ён рана закурыў.

|| незак. закурваць, ✂.

закурэлы, ✂.

Пакрыты сажай, закураны.

  • Закурэлыя чалеснікі.

закурэцца, ✂; зак.

  1. Задыміцца.

    • На пажарніку вопратка закурэлася.

  2. Падняцца віхрам.

    • Пыл закурэўся.

закурэць​1, ✂; зак.

Пакрыцца сажай, задыміцца ​1.

  • Сцены ў лазні закурэлі.

закурэць​2, ✂; зак.

Пачаць курэць.

  • Галавешка закурэла.

закусаць, ✂; зак. (разм.).

Скусаць, замучыць укусамі.

  • Закусалі камары.

закусачная, ✂, ж.

Род сталовай, у якой падаюць проста згатаваныя, звычайна халодныя стравы.

закусіць​1, ✂; зак.

Моцна захапіць зубамі.

  • З. губу.
  • З. цуглі.

|| незак. закусваць, ✂.