Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

закратацца, ; зак.

Пачаць кратацца, варушыцца.

закратаць, ; зак.

Пачаць кратаць, варушыць.

  • З. пальцамі.

закроіць, ; зак. (спец.).

Скроіць, выкраіць.

|| незак. закройваць, .

|| наз. закрой, .

|| прым. закройны, .

закройшчык, , м.

Майстар па закрою матэрыялу для шыцця адзення.

|| ж. закройшчыца, .

|| прым. закройшчыцкі, .

закрочыць, ; зак.

Пачаць крочыць.

закругленне, , н.

  1. гл. закругліць.

  2. мн. -яў. Закругленая частка чаго-н.

    • На закругленні дарогі.

закруглены, .

  1. Які мае круглую форму, акруглы.

  2. перан. Пра стыль мовы: гладкі, стройны.

    • Закругленая фраза.

|| наз. закругленасць, .

закругліцца, ; зак.

  1. Стаць круглым, закругленым.

    • Бераг возера закругліўся.
  2. перан. Скараціць выклад, каб хутчэй яго закончыць (разм. жарт.).

    • Дакладчык закругліўся.

|| незак. закругляцца, .

|| наз. закругленне, .

закругліць, ; зак.

  1. Зрабіць круглым ці больш круглым.

    • З. вугал.
  2. перан. Прыдаць стройнасць і закончанасць.

    • З. фразу.
  3. перан. Скончыць, завяршыць (разм.).

    • З. год з добрымі вытворчымі паказчыкамі.

|| незак. закругляць, .

|| наз. закругленне, .

закружыцца, ; зак.

Пачаць кружыцца.

  • Галава закружылася.