Verbum

ton [tʌn] n.

1. то́на

2. pl. tons infml шмат, бе́зліч

tonal [ˈtəʊnl] adj.

1. тана́льны

2. ling. то́навы;

tonal languages то́навыя мо́вы

tone​¹ [təʊn] n.

1. тон;

the falling/rising tone сыхо́дны/узыхо́дны тон;

tone control рэгуля́тар тэ́мбру;

set the tone (for) задава́ць тон

2. афарбо́ўка, адце́нне (колеру)

tone​² [təʊn] v.

1. надава́ць тон (гуку, фарбе); мяня́ць (тон, колер)

2. гармані́раваць

3. гарманізава́ць

tone down [ˌtəʊnˈdaʊn] phr. v. змякча́ць, памякча́ць (колер, гук, заўвагі)

tone in [ˌtəʊnˈɪn] phr. v. (with) гарманірава́ць (з чым-н.)

tone up [ˌtəʊnˈʌp] phr. v. умацо́ўваць, танізава́ць, павыша́ць то́нус

tongs [tʌŋz] n. pl. абцугі́, кле́шчы

tongue [tʌŋ] n.

1. язы́к

2. мо́ва; гаво́рка; маўленне;

the mother tongue ро́дная мо́ва, ма́тчына мо́ва

3. язы́к; язычо́к (абутку, полымя, агню)

♦

hold one’s tongue dated трыма́ць язы́к за зуба́мі, маўча́ць;

with (one’s) tongue in (one’s) cheek няшчы́ра; насме́шліва, ірані́чна;

loose smb.’s tongue развяза́ць каму́-н. язы́к

tongue-in-cheek [ˌtʌŋɪnˈtʃi:k] adj. хі́тры; насме́шліва-ірані́чны;

tongue-in-cheek remarks насме́шлівыя заўва́гі

tongue-lashing [ˈtʌŋˌlæʃɪŋ] n. infml «прабо́рка», разно́с, вымо́ва

tongue-tied [ˌtʌŋˈtaɪd] adj. : be tongue-tied маўча́ць (ад збянтэжанасці)

tongue-twister [ˈtʌŋˌtwɪstə] n. скорагаво́рка; ця́жкае для вымаўле́ння сло́ва;

I can’t repeat this tongue-twister. Язык зломіш, вымаўляючы гэты сказ.