Verbum

arbiter [ˈɑ:bɪtə] n.

1. арбі́тр, суддзя́; пасрэ́днік

2. траце́йскі суддзя́

♦

an arbiter of fashion/style заканада́ўца мод/сты́лю

arbitrage [ˈɑ:bɪtrɑ:ʒ, ˈɑ:bɪtrɪdʒ] n. econ.

1. арбітра́жныя апера́цыі (куплі і продажу каштоўных папер)

2. арбітра́ж, траце́йскае рашэ́нне

arbitrariness [ˈɑ:bɪtrərinəs] n.

1. адво́льнасць

2. самаво́льства; дэспаты́зм

3. ling. умо́ўнасць

arbitrary [ˈɑ:bɪtrəri] adj.

1. адво́льны; выпадко́вы

2. самаво́льны; дэспаты́чны

3. умо́ўны;

arbitrary signs/symbols умо́ўныя зна́кі/сі́мвалы

arbitrate [ˈɑ:bɪtreɪt] v.

1. быць траце́йскім суддзёй; выно́сіць траце́йскае рашэ́нне

2. перадава́ць (спра́ву) у арбітра́ж

arbitration [ˌɑ:bɪˈtreɪʃn] n. траце́йскі суд; арбітра́ж

arbitrator [ˈɑ:bɪtreɪtə] n.

1. арбі́тр, суддзя́; пасрэ́днік

2. траце́йскі суддзя́

arboreta [ˌɑ:bəˈri:tə] pl. → arboretum

arboretum [ˌɑ:bəˈri:təm] n. (pl. arboretums or arboreta) арбарэ́тум; дэндра́рый; гадава́льнік (для дрэў і кустоў)

arbour [ˈɑ:bə] n. альта́нка