possess
1. улада́ць, вало́даць;
possess oneself вало́даць сабо́ю;
2. ахо́пліваць, авало́дваць (пра пачуцці, настрой
possess
1. улада́ць, вало́даць;
possess oneself вало́даць сабо́ю;
2. ахо́пліваць, авало́дваць (пра пачуцці, настрой
possessed
1. (by, with) апанава́ны (жаданнем, ідэямі
2. які́ валодае сабо́й, захо́ўвае вы́трымку, спако́й
♦
be possessed of
possession
1.
be in possession of
take/get possession of
2.
♦
possession is nine tenths of the law маёмасць дыкту́е зако́ны; улада́льнік на дзе́вяць дзяся́тых ма́е ра́цыю
possessive1
possessive2
the possessive case прынале́жны склон;
pos sessive pronouns прынале́жныя займе́ннікі
possibility
infinite possibilities неабмежава́ныя магчы́масці;
beyond the bounds of possibility па-за ме́жамі магчы́масці;
exhaust all the possibilities вы́чарпаць усе́ магчы́масці;
explore/consider/investigate all the possibi lities вывуча́ць/разгляда́ць/дасле́даваць усе магчы́масці;
possible
if at all possible калі́ нао́гул магчы́ма;
as far as possible нако́лькі магчы́ма;
whenever possible калі́ ёсць магчы́масць, калі́ магчы́ма
♦
as quickly/soon as possible як мага́ хутчэ́й
possibly
post1
by post па по́шце
post2
♦
keep