Verbum

poise​² [pɔɪz] v. утры́мліваць/утры́млівацца ў раўнава́зе; балансава́ць;

He poised himself on his toes. Ён стаяў на дыбачках.

poised [pɔɪzd] adj.

1. ураўнава́жаны (пра чалавека); які́ паводзіць сябе́ з го́днасцю; які́ не тра́ціць самавало́дання

2. які́ знаходзіцца ў раўнава́зе

3. які́ калышацца; які́ гойдаецца, гайда́ецца

4. віся́чы, падве́шаны

poison​¹ [ˈpɔɪzn] n. яд, атру́та;

These mushrooms contain a deadly poison. У гэтых грыбах ёсць смяротны яд.

♦

what’s your poison? infml, hum. яку́ю атру́ту жада́еце?; што бу́дзеце піць?

poison​² [ˈpɔɪzn] v. атру́чваць;

poisoned arrows атру́чаныя стрэ́лы;

He feared that someone had poisoned his food. Ён баяўся, што хтосьці атруціў яго яду.

poisonous [ˈpɔɪzənəs] adj.

1. ядаві́ты, атру́тны; таксі́чны; шко́дны;

poisonous mushrooms/snakes ядаві́тыя грыбы́/зме́і;

This gas is highly poisonous. Гэта высокатаксічны газ.

2. з’е́длівы, зласлі́вы; агі́дны, бры́дкі