expect [ɪkˈspekt] v.
1. спадзява́цца, разлі́чваць;
expect smb. to do smth. разлі́чваць, што хто-н. зро́біць што-н.;
We expect them to help us. Мы разлічваем, што яны нам дапамогуць.
2. чака́ць;
He was not expecting any visitors. Ён не чакаў ніякіх наведвальнікаў.
3. меркава́ць, ду́маць;
Will they come? – Yes, I expect so. Яны прыйдуць? – Я мяркую, што так.
♦
be expecting a baby/a child infml быць цяжа́рнай;
She is expecting a child in May. Яна чакае дзіця ў маі.
expectancy [ɪkˈspektənsi] n. чака́нне (чаго-н. цікавага, прыемнага);
life expectancy вераго́дная праця́гласць жыцця́
expectant [ɪkˈspektənt] adj. той, хто чака́е з надзе́яй/спадзява́ннем;
an expectant mother цяжа́рная (жанчына)
expectation [ˌekspekˈteɪʃn] n.
1. спадзява́нне, надзе́я;
against/contrary to (all) expectations насу́перак (усі́м) спадзява́нням;
live up to smb.’s expectations спра́ўджваць чые́-н. надзе́і/спадзява́нні
2. чака́нне;
in expectation of smth. у чака́нні чаго́-н.;
The expectation is that prices will rise. Чакаюць, што цэны вырастуць.
expediency [ɪkˈspi:diənsi] n.
1. мэтазго́днасць
2. вы́гада;
He acted out of expediency, not principle. Ён дзейнічаў зыходзячы з выгады, а не прынцыпу.
expedient [ɪkˈspi:diənt] adj. мэтазго́дны; слу́шны; вы́гадны (але не заўсёды справядлівы)
expedite [ˈekspədaɪt] v. fml паскара́ць; палягча́ць;
They asked us to expedite deliveries. Яны прасілі нас паскорыць пастаўкі.
expedition [ˌekspəˈdɪʃn] n.
1. экспеды́цыя;
plan/lead an expedition планава́ць/узнача́льваць экспеды́цыю;
go on an expedition to the North Pole накірава́цца з экспеды́цыяй на Паўно́чны по́люс
2. вы́лазка (паездка, паход групы асоб)
expeditious [ˌekspəˈdɪʃəs] adj. fml эфекты́ўны;
an expeditious system эфекты́ўная сістэ́ма
expel [ɪkˈspel] v. (from)
1. выганя́ць; выправа́джваць; выключа́ць;
Two foreign journalists were expelled from the country last week. Двое замежных журналістаў былі выправаджаны з краіны на мінулым тыдні;
expel from school выключа́ць са шко́лы
2. выштурхо́ўваць, выпі́хваць (ваду, паветра)