Verbum

offhand​¹ [ˌɒfˈhænd] adj. бесцырымо́нны;

in an offhand manner бесцырымо́нна

offhand​² [ˌɒfˈhænd] adv. без падрыхто́ўкі, экспро́мтам, адра́зу

office [ˈɒfɪs] n.

1. о́фіс, канто́ра, канцыля́рыя;

an editorial office рэда́кцыя;

an enquiry office бюро́ даве́дак;

a lost property office бюро́ знахо́дак;

in office hours у прыёмныя гадзі́ны, у гадзі́ны пра́цы ўстано́вы;

He’s gone to the office. Ён пайшоў на працу.

2. о́фіс, службо́вае памяшка́нне, кабіне́т;

a private office асабі́сты кабіне́т

3. міністэ́рства, ве́дамства; упраўле́нне, аддзе́л;

the Foreign Office Міністэ́рства заме́жных спраў;

the Home Office Міністэ́рства ўну́траных спраў

4. паса́да, слу́жба, пост;

a term of office тэ́рмін паўнамо́цтваў;

take office заня́ць паса́ду; прыхо́дзіць да ўла́ды;

hold office займа́ць пост/паса́ду;

leave office ісці́ ў адста́ўку

♦

through smb.’s good offices fml дзя́куючы чыйму́-н. пасрэ́дніцтву

officer [ˈɒfɪsə] n.

1. афіцэ́р;

a commanding officer камандзі́р

2. чыно́ўнік, службо́вая асо́ба, слу́жачы;

an administrative officer адміністраты́ўны слу́жачы;

officers of state дзяржа́ўныя слу́жачыя

3. паліцэ́йскі

office-holder [ˈɒfɪshəʊldə] n. чыно́ўнік, службо́вая асо́ба, дзяржа́ўны слу́жачы

office boy [ˈɒfɪsbɔɪ] n. dated рассы́льны, пасы́льны, кур’е́р

official​¹ [əˈfɪʃl] n. чыно́ўнік, службо́вая асо́ба, слу́жачы;

a bank official ба́нкаўскі слу́жачы;

municipal officials муніцыпа́льныя ўла́ды;

government officials дзяржа́ўныя слу́жачыя, ура́давыя чыно́ўнікі

official​² [əˈfɪʃl] adj. афіцы́йны, службо́вы;

official duties службо́выя абавя́зкі;

an official rep resentative афіцы́йны прадстаўні́к;

an official reception афіцы́йны прыём

officialdom [əˈfɪʃldəm] n. чыно́ўніцтва

officiate [əˈfɪʃieɪt] v.

1. (at) выко́нваць рытуа́л;

officiate at a wedding спраўля́ць абра́д шлю́бу

2. выко́нваць абавя́зкі;

officiate as host быць за гаспадара́;

officiate as chairman старшы́нстваваць