Verbum

offence [əˈfens] n.

1. (against) правапарушэ́нне, злачы́нства;

a criminal offence крыміна́льнае злачы́нства;

an offense against the law парушэ́нне зако́ну;

commit an offense учыня́ць/рабі́ць злачы́нства

2. кры́ўда, абра́за;

give/cause offence to smb. кры́ўдзіць/абража́ць каго́-н.;

take offence at smb./smth. кры́ўдзіцца на каго́-н./што-н.

♦

no offense (meant) infml не ў кры́ўду ка́жучы

offend [əˈfend] v.

1. кры́ўдзіць;

I didn’t mean to offend you. Я не хацеў цябе пакрыўдзіць.

2. зневажа́ць (пачуцці), выкліка́ць агі́ду;

offend the eye/the ear зневажа́ць зрок/слых

3. fml (against) паруша́ць (закон, правіла і да т.п.); рабі́ць злачы́нства

offender [əˈfendə] n.

1. правапаруша́льнік, злачы́нца

2. паруша́льнік

offending [əˈfendɪŋ] adj.

1. непрые́мны; які́ прычыня́е (фізі́чны) боль

2. злачы́нны; вінава́ты ў парушэ́нні/злачы́нстве

offensive​¹ [əˈfensɪv] n. наступле́нне, напа́д, ата́ка

♦

be on the offensive ве́сці наступле́нне;

take the offensive/go on the offensive перахо́дзіць у наступле́нне

offensive​² [əˈfensɪv] adj.

1. (to) кры́ўдны, абра́злівы, знява́жлівы

2. fml ве́льмі непрые́мны, агі́дны;

an offensive smell агі́дны пах, смуро́д

3. mil. наступа́льны;

an offensive weapon наступа́льная збро́я

offer​¹ [ˈɒfə] n.

1. прапано́ва;

make an offer рабі́ць прапано́ву, прапано́ўваць;

accept/decline an offer прыма́ць/адхіля́ць прапано́ву

2. прапано́ва цаны́, прапанава́ная цана́;

on offer у про́дажы;

this week’s special offer скі́дка/спецыя́льная прапано́ва гэ́тага ты́дня;

I’m open to offers. Я гатовы разгледзець іншыя прапановы.

offer​² [ˈɒfə] v.

1. прапано́ўваць;

offer help прапано́ўваць дапамо́гу;

Jim was offered a lift to the station. Джыму прапанавалі падвезці яго да станцыі.

2. прапано́ўваць да ўва́гі; выка́зваць, ака́зваць;

offer an opinion выка́зваць ду́мку, меркава́нне;

offer an apology прасі́ць прабачэ́ння;

offer resistance ака́зваць супраціўле́нне;

offer (up) prayers to God узно́сіць малі́твы да Бо́га

♦

offer one’s hand fml праця́гваць/падава́ць руку́

offering [ˈɒfərɪŋ] n.

1. прапанава́нне

2. ахвярава́нне; ахвярапрынашэ́нне

offertory [ˈɒfətri] n.

1. eccl. прынясе́нне святы́х даро́ў (падчас хрысці янскага богаслужэння)

2. ахвярава́нні; гро́шы, сабра́ныя падча́с бога служэ́ння