мадэ́ль
(фр. modéle, ад лац. modulus = мера, узор)
1) узор якога-н. вырабу, узорны экзэмпляр для серыйнай вытворчасці (напр. новыя мадэлі абутку);
2) схема, макет чаго-н., звычайна ў зменшаным выглядзе (напр. м. ракеты);
3) тып, марка канструкцыі (напр. новая м. аўтамабіля).
мадэлье́р
(фр. modeleur)
спецыяліст па канструяванню новых відаў (мадэлей 1) адзення, абутку.
мадэ́м
[англ. modem, ад mod(ulator) = мадулятар + dem(odulator) = дэмадулятар]
інф. устройства для сувязі сродкаў апрацоўкі інфармацыі (камп’ютэраў, тэлефаксаў і інш.) з тэлефоннымі лініямі.
мадэ́рн
(фр. moderne = навейшы, сучасны)
1) стылявы напрамак у еўрапейскім мастацтве канца XIX — пачатку XX ст., які супрацьпастаўляў сябе мастацтву мінулага;
2) што-н. сучаснае, моднае (напр. мэбля м., танцы м.).
мадэрніза́цыя
(фр. modernisation, ад moderne = навейшы, сучасны)
змяненне чаго-н. у адпаведнасці з сучаснымі патрабаваннямі, густамі (напр. м. вытворчасці, м. ідэалогіі).
мадэрні́зм
(фр. modernisme, ад moderne = навейшы, сучасны)
агульная назва напрамкаў у мастацтве і літаратуры XX ст., для якіх характэрны адыход ад рэалізму, адмаўленне ад старых форм і пошук новых эстэтычных прынцыпаў.
мажарыта́рны
(фр. majoritaire, ад majorite = большасць)
заснаваны на большасці (напр. м-ая сістэма выбараў).
мажо́рны
(іт. maggiore)
1) муз. які мае радасную, бадзёрую афарбоўку (напр. м-ая мелодыя);
2) перан. бадзёры, вясёлы (напр. м. настрой).
маза́іка
(фр. mosaïque, ад іт. mosaico)
1) узор або малюнак з рознакаляровых кавалачкаў шкла, каменьчыкаў, керамічных плітак, шчыльна падагнаных адзін да аднаго;
2) майстэрства рабіць такія ўзоры і малюнкі (напр. майстар мазаікі);
3) перан. злучэнне разнародных элементаў, стракатая сумесь (напр. м. жыцця).
ма́йна
(іт. maina = апускай)
каманднае слова са значэннем «апускай уніз!», уласцівае мове партовых грузчыкаў, будаўнікоў (проціл. віра).