ка прыназоўнік
Ужыв. замест «к» перад збегам некаторых зычных.
- Ка мне прыйшлі сябры.
- Падарунак ка дню нараджэння.
ка прыназоўнік
Ужыв. замест «к» перад збегам некаторых зычных.
каалін назоўнік | мужчынскі род
Белая гліна высокай якасці.
|| прыметнік: каалінавы.
кааліцыя назоўнік | жаночы род | кніжнае
Аб’яднанне, саюз (дзяржаў, партый і пад.) дасягнення агульнай мэты.
|| прыметнік: кааліцыйны.
каапераваць дзеяслоў | закончанае і незакончанае трыванне
Аб’яднаць (аб’ядноўваць) на прынцыпах кааперацыі.
Прыцягнуць (прыцягваць) да ўдзелу ў кааперацыі (у 2 знач.).
|| закончанае трыванне: таксама.
|| зваротны стан: кааперавацца.
|| закончанае трыванне: скааперавацца.
|| назоўнік: каапераванне і кааперацыя.
кааператар назоўнік | мужчынскі род
Работнік кааперацыі (у 3 знач.).
|| прыметнік: кааператарскі.
кааператыў назоўнік | мужчынскі род
Арганізацыя, створаная скаапераванымі пайшчыкамі.
Такая жыллёвая арганізацыя, а таксама кватэра, набытая ў ёй пайшчыкам.
Магазін спажывецкай кааперацыі.
|| прыметнік: кааператыўны.
кааперацыя назоўнік | жаночы род
гл. каапераваць.
Форма арганізацыі працы, пры якой мноства людзей удзельнічае ў адным і тым жа або розных, але звязаных між сабой працэсах працы.
Калектыўнае вытворчае, гандлёвае і пад. аб’яднанне, якое ствараецца на сродкі яго членаў-пайшчыкаў.
|| прыметнік: кааператыўны.
кааптаваць дзеяслоў | кніжнае | закончанае і незакончанае трыванне
Увесці (уводзіць) куды-н. шляхам кааптацыі.
кааптацыя назоўнік | жаночы род | кніжнае
Папаўненне саставу якога-н. выбарнага калегіяльнага органа новымі членамі па рашэнню гэтага органа без дадатковых выбараў.
каардынаваць дзеяслоў | кніжнае | закончанае і незакончанае трыванне
Узгадніць (узгадняць), устанавіць (устанаўліваць) мэтазгодныя суадносіны паміж якімі-н. дзеяннямі, з’явамі.
|| закончанае трыванне: скаардынаваць.
|| назоўнік: каардынаванне і каардынацыя.
|| прыметнік: каардынацыйны.