Verbum

усы

мн. (ед. ус муж.) в разн. знач. вусы, -соў, ед. вус, род. вуса муж.

китовый ус — кітовы вус

и в ус не дует — і не шманае, і ў вус не дзьме

мотать на ус — матаць на вус

сами с усами — самі з вусамі

посмеиваться в усы — пасмейвацца ў вусы

по усам текло, а в рот не попало — быў на мяду, абліў мёдам бараду, па барадзе цякло, а ў роце суха было, па губах цякло, ды ў роце не было

усылать

несовер.

1) (посылая, удалять) пасылаць

(высылать) высылаць

(отсылать) адсылаць

(засылать) засылаць

(ссылать) ссылаць

2) (посылать за чем-либо) разг. пасылаць (па што)

усылаться

страд.

1) пасылацца

высылацца

адсылацца

засылацца

ссылацца

2) пасылацца

см. усылать

усыновитель

усынавіцель, -ля муж.

усыновить

совер. усынавіць

усыновление

усынаўленне, -ння ср.

усыновлённый

усыноўлены

усыновлять

несовер. усынаўляць

усыновляться

страд. усынаўляцца

усыпальница

жен. магільны склеп, пахавальня, -ні жен.