Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ущелистый

цясніністы

ущелье

ср. цясніна, -ны жен.

ущемить

совер. прям., перен. ушчаміць

см. ущемлять

ущемиться

ушчаміцца

ущемление

ушчамленне, -ння ср.

ущемлённый

прич., прил. прям., перен. ушчэмлены

ущемлять

несовер. прям., перен. ушчамляць, ушчэмліваць

ущемлять пальцы — ушчамляць (ушчэмліваць) пальцы

ущемлять в правах — ушчамляць у правах

ущемлять самолюбие — ушчамляць самалюбства

ущемляться

возвр., страд. ушчамляцца, ушчэмлівацца

ущерб

муж.

1) шкода, -ды жен.

(урон) урон, -ну муж.

(потеря) страта, -ты жен.

без ущерба для дела — без шкоды (без урону) для справы

понести ущерб — страціць (панесці страту)

причинить ущерб — нашкодзіць (прычыніць страту)

возместить ущерб — пакрыць (вярнуць) страту

в ущерб кому-либо — на шкоду каму-небудзь

2) перен. (упадок) заняпад, -ду муж.

(спад) спад, род. спаду муж.

(кончина) скон, род. скону муж.

быть на ущербе — быць на сконе (у заняпадзе, на спадзе)

3) астр. ушчэрб, -бу муж.

луна уже на ущербе — месяц ужо на ўшчэрбе, ужо сходнія дні

ущербить

совер. книжн.

1) (нанести кому-либо ущерб, урон) зрабіць шкоду (урон, страту)

2) перен. (стеснить, обидеть) прыціснуць, прыгнесці

пакрыўдзіць