Verbum

щавелевокислый

хим. шчаўевакіслы

щавелевый

шчаўевы

щавелевая кислота хим. — шчаўевая кіслата

щавель

муж. бот. шчаўе, род. шчаўя ср.

щавельный

шчаўевы

щавельные щи — шчаўевы боршч

щадить

несовер.

1) (только с отрицанием — не давать пощады) не даваць літасці (каму-чаму)

(жалеть) шкадаваць (каго-што)

(миловать) мілаваць (каго-што)

літаваць (каго-што), літавацца (над кім-чым)

не щадить врага — не даваць літасці ворагу

не щадить никого — не даваць літасці нікому (не шкадаваць нікога)

судьба его щадила — лёс яго мілаваў (літаваў), лёс над ім літаваўся

2) (беречь) берагчы, ашчаджаць

(жалеть) шкадаваць (каго-што, чаго)

(относиться бережно, заботливо) шанаваць

щадить здоровье — берагчы (шанаваць) здароўе

не щадя сил — не шкадуючы (не ашчаджаючы) сіл

щадить самолюбие — берагчы самалюбства

щадиться

страд.

1) шкадавацца

мілавацца

літавацца

2) берагчыся, ашчаджацца

шкадавацца

шанавацца

см. щадить

щебенить

несовер. засыпаць шчэбенем (друзам)

щебень

шчэбень, -ню муж., друз, род. друзу муж.

щебет

прям., перен. шчэбет, -ту муж.

щебетание

шчабятанне, -ння ср.