Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

щука

жен. шчупак, -ка муж.

на то и щука в море, чтоб карась не дремал посл. — на тое і шчупак у моры, каб карась не драмаў

щуковые

мн. сущ. зоол. шчупаковыя, -вых

щукообразные

мн. сущ. зоол. шчупакападобныя, -ных

щуп

тех. шчуп, род. шчупа муж.

щупальце

зоол. перен. шчупальца, -ца ср.

щупанье

1) мацанне, -ння ср.

2) шчупанне, -ння ср., мацанне, -ння ср., абмацванне, -ння ср.

праслухоўванне, -ння ср.

3) шчупанне, -ння ср., прашчупванне, -ння ср.

см. щупать

щупать

несовер.

1) (прикасаться, трогать с целью осмотра) мацаць

щупать пульс — мацаць пульс

2) (исследовать щупом) шчупаць, мацаць, абмацваць

(прослушивать) праслухоўваць

щупать поле миноискателем — праслухоўваць поле мінашукальнікам

3) перен. (присматриваться, изучать) разг. шчупаць, прашчупваць

щупик

зоол. шчупік, -ка муж.

щуплый

в разн. знач. шчуплы

щур

I муж. зоол. шчур, род. шчура муж.

II этногр. шчур, род. шчура муж.